कुनै पाहुना मात्र हूँ यो घडीमा
दुईरात बस्नेछु यो झोपडीमा
कसैको नखोसी दुई गाँस खाऊँ
म सानो छु सानै भए पुग्छ ठाउँ ।
नबाँचू कसैको दुखाएर चित्त
नदेखूँ कुनै स्वप्न आफ्नो निमित्त
उडी माथि आकासमा पुग्नलाई
भुईँको धुलोले नरोकोस् मलाई ।
कुनै चीज पाएर मुठ्ठी कसेर
ममा छैन बाँच्ने कला खुम्चिएर
चरा हूँ कुनै पिञ्जरा भित्र छैन
म उड्दैछु आकाश यो सिद्धिदैन ।
लिई जिन्दगानी कुनै कोपिलाको
गरूँ एक यात्रा दुई पाइलाको
महासिन्धु बन्ने कुनै छैन चाह
म थोपा बनूँ प्यास मेट्ने अथाह ।