सुनामीपछि सङ्लिन्छ पानी खुल्दछ आकास
आएन तर यो औँसीपछि बिहानी प्रकाश
यो जिन्दगीमा उमङ्ग खुसी हेरिने भएन
सुखको सास सरद् मा पनि फेरिने भएन ।
हिलोमा फुल्यो कमल फूल हिलोमै जरा छ
सतहमाथि देखिन्छ हेर्दा सुनौलो धरा छ
विवस छु हाँस्छु म भित्र पीडा देखिने भएन
सुखको सास सरद् मा पनि फेरिने भएन ।
युद्धको मर्म स्वार्थको पछि लागेर सकियो
हजारौँ बली रगतको वर्षा बिर्सेर सकियो
जातले चिन्छ कर्मले मान्छे चिनिने भएन
सुखको सास सरद् मा पनि फेरिने भएन ।
रमेका थिए गाउँले जन साउन सकेर
बगायो खुसी पहिरो बाढी घरमा पसेर
गनेर औँला दुःखका दिन सकिने भएन
सुखको सास सरद् मा पनि फेरिने भएन ।
No comments:
Post a Comment