महत्वपूर्ण लागेन

बुझेर आउँदा तिमी महत्वपूर्ण लागेन
यसै छ ब्यर्थ जिन्दगी महत्वपूर्ण लागेन

हुने कुरा हुँदै गयो निरीह भै हेरीरहेँ
के बाँध्नु हातमा घडी महत्वपूर्ण लागेन

समातिनैछ अन्त्यमा के गर्नु आज भागेर
कुनै उपाय औषधी महत्वपूर्ण लागेन

दुई दिने छ जीवनी  मरेर लानु के छ र ?
गरूँ अनेक नोकरी महत्वपूर्ण लागेन

लेखेँ हरेक मोडमा बिछोडमा गजलहरू
समेट्न यादमा केही महत्वपूर्ण लागेन

त्यसैबेला

गरे आफन्त साराले खिचातानी त्यसैबेला
मिठाई बाँड्छ साथीले खुसी मानी त्यसैबेला

बनायौँ योजना यस्तो अँध्यारो रातमा भाग्ने
सुनेको रैछ भित्ताले कुराकानी त्यसैबेला

बसेँ चुपचाप कक्षामा गयो शिक्षक पढाएर
नबोली जिन्दगी ज्यूने बस्यो बानी त्यसैबेला

मजा लाग्थ्याे कुरा गर्दा इसाराले तिमीसङ्ग
नजानेरै भएको हो चिनाजानी त्यसैबेला

थाहा नपाएझैँ

मनैमा काटिए दुख्ने कुरा थाहा नपाएझैँ
चलायौ फेरि छातीमा छुरा थाहा नपाएझैँ

मजस्तै छट्पटाएकी रहेछौ अर्धनिद्रामा
इसाराले बजाएछौ चुरा थाहा नपाएझैँ

नियम हो छुट्टिनैपर्ने लिई चिन्ता तिमी रून्छौ
कहानी सत्य प्रेमीको पुरा थाहा नपाएझैँ

कतै धोका मिल्यो भन्दै यहाँ आई गजल लेख्छौ
के खोज्छौ ओखती अर्को सुरा थाहा नपाएझैँ ?

साथी बनाएँ व्यवधान के छ ?

साथी बनाएँ व्यवधान के छ ?
हेर्दै नहेरेर विधान के छ ?

देख्दैछु तिम्रै सपना सदैव
भन्छाै तिमी हेर्छु प्रमाण के छ ?

बिर्सेँ युवाका झगडा सुनेर
याे देशकाे राष्ट्रिय गान के छ ?

 भन्दा अपमान के छ ?

चलेकै छ अाज

दुवैपट्टि टाेली चलेकै छ अाज
मलामी र डाेली चलेकै छ अाज

तिमी रङ्गिएकी हिजाे मात्र हैनाै
म देख्दैछु हाेली चलेकै छ अाज

यहाँ शान्ति धेरै सुरक्षा छ भन्छाै खुलेअाम गाेली चलेकै छ अाज

न अाफन्त धेरै न सम्पत्ति पैसा
हुँदा भाेक बाेली चलेकै छ अाज

शुभारम्भ तिम्राे भयाे जिन्दगीकाे
यता वक्ष पाेली चलेकै छ अाज

नजिकबाट

देख्नेछौ बन्द हट्ताल नजिकबाट
के हेर्छौ यो नेपाल नजिकबाट

यात्रामा छौ सातो उड्न पनि सक्छ
हजारौँ गुज्रिन्छन् काल नजिकबाट

बिश्वास दिन्छन् आफ्नैले भन्दा
चिनिँदैन कुनै दलाल नजिकबाट

के भन्ने के भन्ने वश: रोईदिएँ
सोध्दा कसैले हाल नजिकबाट

नेताहरुको बाह्र बजेको देख्नुभयो ?
जनताले गर्दा सवाल नजिकबाट

राजधानीमा

अर्काको मूख ताकीरहन्छन् राजधानीमा 
मुद्दा उठाई ढालीरहन्छन् राजधानीमा 

म धुलै खाई टन्न अघाईसक्दा नि 
कोही खानै मागीरहन्छन् राजधानीमा 

हरेक नाकाबाट लाखौं बाहिरिंदा पनि 
भीड युवाको बांकी रहन्छन् राजधानीमा 

आन्द्रामा अन्नपानी हुंदैनन् भलै 
यात्रुहरु छादीरहन्छन् राजधानीमा 

बढाउंदा सडक मनहरु भत्किसक्यो 
मान्छे अझै खांदीरहन्छन् राजधानीमा

प्यारो छ अझै

त्यो मण्डप त्यो माहुर, प्यारो छ अझै 
निर्मल थियो मञ्जुर, प्यारो छ अझै 




आयौ बांकी लग्यौ, उठाएर रात 
चुपचाप बसें कसुर, प्यारो छ अझै 

वर्षौं भयौ पराई, सम्बोधन गरूं 
भुलिदिउं को’हिनुर, प्यारो छ अझै 

फर्की आउने समय र आशा छैन 
एक चिम्टी सिन्दुर, प्यारो छ अझै 

पर्खाई न हो सबै जीन्दगी भन्छु 
नबिर्सनुस हजुर, प्यारो छ अझै 

‘तं किन बांच्तैछस्’ ऐनाले सोध्छ 
क्यै बांकी छ जरुर, प्यारो छ अझै

ईतिहास रच्तैछन्

नैतीकता अवसानको, ईतिहास रच्तैछन् 
स्वार्थीहरु खिचातानको, ईतिहास रच्तैछन्

मौका पारी सानीमालाई, घरमा भित्राएर 
मातृदेह निष्कासनको, ईतिहास रच्तैछन् 

दिलखुस भो अब आफ्नै, सम्झी श्रध्दाञ्जली 
अखबारमा प्रकाशनको, ईतिहास रच्तैछन् 

आफैंसंग सति लगे, ‘राष्ट्रबाद’ शब्द 
यीनी फेरी बेईमानको, ईतिहास रच्तैछन् 

जमीन हाम्रो नबेचेर, जीन्दगी बेच्नेको 
खै कसरी अपमानको, ईतिहास रच्तैछन्

रमाउंदैछु

यो प्रेमील बगैंचा यो मन्द झरी, रमाउंदैछु
मन डुल्दैछ तिम्रै सुगन्ध छरी, रमाउंदैछु

यी गद्यहरु अनुच्छेदहरु माया पीरतीका 
एक्लै गुन गुनाउंदै छु छन्द सरी, रमाउंदैछु

बढेका प्वाँखले वजन घट्दैछ समयसंगै  
पखेटा हेरी पिंजडामा बन्द चरी, रमाउंदैछु

“माया गर्छु उसलाई तैंलेभन्दा धेरै” भन्छ
हरविहान यो ऐनासंग द्वन्द गरी, रमाउंदैछु
 

ख्यालख्यालैमा

छन्द: विधाता

जुध्यो आँखा जवानीमा दुबैको ख्यालख्यालैमा
तगारो झैँ भयौँ हामी सबैको ख्यालख्यालैमा

तिमी हाँस्छौ अझै उस्तै किनारा उत्रिई एक्लै
डुबाई जिन्दगी सारा कसैको ख्यालख्यालैमा

म एकै खुड्किलो चढ्दा त खुट्टा तानिए मेरा
पुगे धेरै उँभो साथी सँगैको ख्यालख्यालैमा

नझिम्काई कुनै आँखा सिमानामा बसेँ राती
चिनारी चोरियो आफ्नै घरैको ख्यालख्यालैमा

खुसी हुन्थेँ अझै धेरै दिएनौ साथ के भो त
तिमीलाई दिएँ हाँसो सँधैको ख्यालख्यालैमा

हतारमा छौ तिमी

नमिलेको

हतारमा छु प्रिय म, हतारमा छौ तिमी
किन छुट्नुपर्दा फेरी, दोधारमा छौ तिमी

खबर मेरो देखिहाल्यो बरु तिम्रो भन
सुनेको छु आनन्दको, संघारमा छौ तिमी

गल्ती भो फेरी तिम्रो बाटोमा आईपुगें
अब जाउ जुन बाटोको, सवारमा छौ तिमी

हेर  म त  तिमीजस्तो  फेरिएको छैन
फुटपाथ मेरो घर हो प्रिय, दर्बारमा छौ तिमी

शुभचिन्तक हुं म त तिम्रै , झर्को नमान
भन फेरी किन अचेल, दिक्दारमा छौ तिमी

के दिउं जवाफ मेरो मायामा अझै प्रश्न गर्छौ
दिलमा मेरो अर्कैको, निधारमा छौ तिमी

गफै पो हो कि

सँगै बाँच्ने सँगै मर्ने गफै पो हो कि
अहिलेसम्म तिम्ले गर्ने गफै पो हो कि
//
ठीकै भन्यो गाह्रो अफ्ट्यारो आईपर्छ
दुवै जना मिली टर्ने गफै पो हो कि
//
यति ठूलो संसार छ धेरै मान्छे छन्
तिमीलाई म नै मनपर्ने गफै पो हो कि
//
म देखिरहेछु यहाँ मरुभूमी जताततै
भन्यौ समुन्द्र सँगै तर्ने गफै पो हो कि
//
मेरा जस्तै प्यारा आमा बुवा छाडेर
मेरो लागि बसाँई सर्ने गफै पो हो कि

उचाल्ने हुन्छन्

उचाल्ने हुन्छन् उचालिने हुन्छन्
यस्तै मुनिबाट हावा दिने हुन्छन्

हुँदै नहुने काम गर्नै हुँदैन थियो
केटाकेटीको मन बहकिने हुन्छन्

केहीबेर बस हस्ताक्षर नगरी
चित्रमा चरित्र नदेखिने हुन्छन्

चाहे त्यो मन ढुङ्गाको बनाऊ
धोकामा सजिलै रेटिने हुन्छन्

उस्को जितले भन्दा तिम्रो हारले
तिम्रै साथीहरु उफ्रिने हुन्छन्

आउन सक्छ

माया पिरतीको सन्दर्भमा आउन सक्छ
कोही नयाँ तिम्रो गर्भमा आउन सक्छ

गरेकै हो

तिम्रो जीतमा बधाई ज्ञापन गरेकै हो
गल्ती भएछ क्षमायाचन गरेकै हो

मेरोभन्दा तिम्रो मायामा कमि देखियो
मलाई दिएजति मापन गरेकै हो

हाम्रो माया प्रेम सपना बिफल भयो
तिम्रो जीतमा बधाई ज्ञापन गरेकै हो

सस्तो भयो जिन्दगी कस्ले किन्थ्यो
जताततै हिँड्दै बिज्ञापन गरेकै हो

खै कहाँसम्म पुगे मेरा गुनासाहरु ?
यी गजल हरुमा प्रशारण गरेकै हो

केहीदिन

लुकेको भए परिचय केहीदिन
चल्ने थियो यस्तै समय केहीदिन

पूरानो धरहरा ठाडै बस्थ्यो कि
नआएको भए प्रलय केहीदिन

हे बटुवा तँ मालिक हुन्छस् ?
मिल्यो भन्दैमा आश्रय केहीदिन

टिक्थ्यो मेरो निजी भएको भए त
तिम्रो भैदियो यो हृदय केहीदिन

लामो थियो जिन्दगी सकियो
गरेर मिलेन विनय केहीदिन

सरकारको बानी अबगत नै छ
थाती रहन्छ निर्णय केहीदिन

तिम्ले नाटक हो नभन्नुपर्थ्यो
बाँच्थ्यो अझै ‘विजय’ केहीदिन

स्वभाविक हो

हारेपछि  रिस उठ्नु  स्वभाविक हो
कि कुटिनु कि कुट्नु स्वभाविक हो
//
तिमी  र  म  साथी  बनी  उत्रेको छौँ
दुष्मनहरुपनि जुट्नु  स्वभाविक हो
//
हामी   आफ्नै   भोटहरु   बेचिरहेछौँ
पैसावाला गुण्डा उठ्नु स्वभाविक हो
//
यादैयादमा जिन्दगि चल्छ कतिञ्जेल ?
आजकल धेरै मुटु फुट्नु स्वभाविक हो
//
यता म  एक्लोपनको  शिकार   भएँ
उता पनि  दिल  टुट्नु  स्वभाविक हो
//
किन नबुझेरै तिमी धेरै चिन्ता लिन्छौ ?
साँचो  प्रेमीहरु छुट्नु  स्वभाविक हो

गलत गरिएछ

जानी नजानी धेरै गलत गरिएछ
यात्रा तिम्रो दिलको फगत गरिएछ

दियो निभ्छ भनी हावा छेकीरहें
आफ्नै मुटु पनि जफत गरिएछ

पैसा फल्ने बोट बिदेशमा देखें
ठूलो भूल त्यसै बखत गरिएछ

काम बिना सबै जान्छ मयलसरी
के सोचेर बैभव बचत गरिएछ

कपाल फूल्यो झर्यो अनि चाल पाएँ
जीन्दगानी सित्तै खपत गरिएछ

परिचय छापिनेछ

मेरो पुरा जीन्दगीको आशय छापिनेछ
तिम्रो लागि रोकिएको हृदय छापिनेछ

आशा छ तिमीले पढेर साथ दिनेछौ
म मरे पछि मेरो परिचय छापिनेछ

कोशी भेरी परेलीले कतिञ्जेल थेग्ला
अब छिट्टै आखामा प्रलय छापिनेछ

ठिकै छ तिमी ख्यालख्याल गरिरहनु
पराजय भयो मायामा विजय छापिनेछ