नजिकबाट

देख्नेछौ बन्द हट्ताल नजिकबाट
के हेर्छौ यो नेपाल नजिकबाट

यात्रामा छौ सातो उड्न पनि सक्छ
हजारौँ गुज्रिन्छन् काल नजिकबाट

बिश्वास दिन्छन् आफ्नैले भन्दा
चिनिँदैन कुनै दलाल नजिकबाट

के भन्ने के भन्ने वश: रोईदिएँ
सोध्दा कसैले हाल नजिकबाट

नेताहरुको बाह्र बजेको देख्नुभयो ?
जनताले गर्दा सवाल नजिकबाट

राजधानीमा

अर्काको मूख ताकीरहन्छन् राजधानीमा 
मुद्दा उठाई ढालीरहन्छन् राजधानीमा 

म धुलै खाई टन्न अघाईसक्दा नि 
कोही खानै मागीरहन्छन् राजधानीमा 

हरेक नाकाबाट लाखौं बाहिरिंदा पनि 
भीड युवाको बांकी रहन्छन् राजधानीमा 

आन्द्रामा अन्नपानी हुंदैनन् भलै 
यात्रुहरु छादीरहन्छन् राजधानीमा 

बढाउंदा सडक मनहरु भत्किसक्यो 
मान्छे अझै खांदीरहन्छन् राजधानीमा

प्यारो छ अझै

त्यो मण्डप त्यो माहुर, प्यारो छ अझै 
निर्मल थियो मञ्जुर, प्यारो छ अझै 




आयौ बांकी लग्यौ, उठाएर रात 
चुपचाप बसें कसुर, प्यारो छ अझै 

वर्षौं भयौ पराई, सम्बोधन गरूं 
भुलिदिउं को’हिनुर, प्यारो छ अझै 

फर्की आउने समय र आशा छैन 
एक चिम्टी सिन्दुर, प्यारो छ अझै 

पर्खाई न हो सबै जीन्दगी भन्छु 
नबिर्सनुस हजुर, प्यारो छ अझै 

‘तं किन बांच्तैछस्’ ऐनाले सोध्छ 
क्यै बांकी छ जरुर, प्यारो छ अझै

ईतिहास रच्तैछन्

नैतीकता अवसानको, ईतिहास रच्तैछन् 
स्वार्थीहरु खिचातानको, ईतिहास रच्तैछन्

मौका पारी सानीमालाई, घरमा भित्राएर 
मातृदेह निष्कासनको, ईतिहास रच्तैछन् 

दिलखुस भो अब आफ्नै, सम्झी श्रध्दाञ्जली 
अखबारमा प्रकाशनको, ईतिहास रच्तैछन् 

आफैंसंग सति लगे, ‘राष्ट्रबाद’ शब्द 
यीनी फेरी बेईमानको, ईतिहास रच्तैछन् 

जमीन हाम्रो नबेचेर, जीन्दगी बेच्नेको 
खै कसरी अपमानको, ईतिहास रच्तैछन्

रमाउंदैछु

यो प्रेमील बगैंचा यो मन्द झरी, रमाउंदैछु
मन डुल्दैछ तिम्रै सुगन्ध छरी, रमाउंदैछु

यी गद्यहरु अनुच्छेदहरु माया पीरतीका 
एक्लै गुन गुनाउंदै छु छन्द सरी, रमाउंदैछु

बढेका प्वाँखले वजन घट्दैछ समयसंगै  
पखेटा हेरी पिंजडामा बन्द चरी, रमाउंदैछु

“माया गर्छु उसलाई तैंलेभन्दा धेरै” भन्छ
हरविहान यो ऐनासंग द्वन्द गरी, रमाउंदैछु
 

शालिनी

निकुञ्ज अभ्यासमाला - ७५,
मिति - २०७४/११/०७ प्रजातन्त्र दिवस
छन्द - शालिनी
गणः S S S S S I S S I S S
यतिः चाैँथाे अक्षरपछि
विषय - प्रजातन्त्र

माटो मेरो याे निजी ठान्नुहुन्न
आज्ञा दिन्छन् मूर्खले मान्नुहुन्न
रक्षा गर्छौँ होस् प्रजातन्त्र राम्रो
जिम्मेवारी यो छ हामी सबैको

- विजय तामाङ

छोडी गएकी किन

छोडी गएकी किन

मुस्काएर चिहाउँदा नजरले शालीन औधी थियौ
यो संसार बडा थियो तर तिमी एक्ली हितैषी थियौ
एक्लै यो भिडमा तिमी अलप भै मेरो रुवायौ मन
यौटै प्रश्न सदा पिरोल्छ मनमा छोडी गएकी किन ?
१
चङ्गा झैँ अझ माथि माथि नभमा आकासिएको थिएँ
झन् बेहाल भयो त्यसै समयमा धागो चुँडायौ प्रिय
प्यारो मौसम यो बसन्त बिचमा पारी अँध्यारो दिन
आफ्नै स्वार्थ दिएर प्राथमिकता छोडी गएकी किन ?
२
यौटै जीवन लक्ष्य खास सपना साझा दुवैको थियो
अर्कै मार्ग हिँड्यौ तिमी अब यहाँ मेरो बिचल्ली भयो
अस्तायो नव सूर्य आज अधुरो कालो भयो जीवन
यो स्वार्थी दुनियाँ हराउनु थियो छोडी गएकी किन ?
३
पैसाको भरले नयाँ शहरमा टिक्नै सकेनौ तिमी
एकैचोटि लडाउँदा समयले उठ्नै सकेनौ तिमी
काँडा झैँ बिझिएछ भित्र मुटुमा थाहा दिएनौ किन ?
एक्लै दुःख व्यथा सहेर सहसा छोडी गएकी किन ?
४
नौलो स्वप्न सदैव जीवित हुने साँच्चै सुनौलो थियो
सोच्दा आज अथाह मूर्त नहुने हिस्सा दिवास्वप्नको
के सोचेर खुसी दियौ भुवनमा सारा मलाई भन
यात्रा जीवनको पुरा नसकिँदै छोडी गएकी किन ?
५
बाढी याद बनेर आउँछ निकै भिज्छन् परेली कति
बाँच्ने हो कसरी विशेष मुटुको टुक्रा हराएपछि
मूर्छा पर्छु तिमी म साथ नभए अर्को कुरा जान्दिनँ
बस्दै छौ चुपचाप बात नगरी छोडी गएकी किन ?
६
#शार्दूलविक्रिडित
प्रयास मिति : फागुन १, २०७४