केही न केही यादहरु सांचेको हुनुपर्छ
जीन्दगी जिउंदो रही बांचेको हुनुपर्छ
आजकल खुट्टा हरजगा चिप्लिरहेछ
पक्कै जुत्तामा गोबर लागेको हुनुपर्छ
सबले चिन्छन् मलाई म त्यही चाहन्थें
मेरो फोटो चोकचोकमा टांसेको हुनुपर्छ
यही पागल ऐनालाई मेरो सजाय भयो
जति टुक्रियोस् मजस्तै हांसेको हुनुपर्छ
रातभर कुरें सधैंजसो चन्द्रमा देखिएन
बादल आकाशमा आज छाएको हुनुपर्छ
गोधुलीमा कस्को जोडी भ्रममा नपर्नुस
दु:खी जो छ ‘विजय’ अंगालेको हुनुपर्छ
No comments:
Post a Comment