एकता

जताततै फूलहरू फुल्याे खुल्याे
 स्वार्थी भमरा डुल्याे भुल्याे
अभाव, बाधा, व्यवधान सिर्जित
भयाे सबै माैसमबाट वञ्चित
हुरी नअाए सब फूल

रङ्गकाे पर्व अायाे

रङ्गकाे पर्व अायाे

धेरै धेरै समयअघिकाे याद फर्केर अायाे
डाडाकाँडा सबतिर यहाँ रङ्गकाे पर्व अायाे
हाँस्थ्याैँ खेल्थ्याैँ कति सँगसँगै चाड अाअाेस् नअाअाेस्
मायावी त्याे सब क्षणहरू भावना सम्झना हाेस्
तर्दै गर्दा जब विरहकाे अाँसुकाे भेल ल्यायाे
अर्काे झल्काे अलिकति लिर्इ रङ्गकाे पर्व अायाे
राताे ताजा जब रगत हाे हुन्छ कालाे पुरानाे
मान्छे चिन्ने कुन छ तरिका लाग्दछन् भीडभाड
मस्ती गर्छन् सडकबिचमा अाज अाएर चाड
 भाेलि हाेली परेछ

पानीकाे महत्व

मात्रा यहाँ नपुग्दा उत्पन्न हुन्छ राेग
हाे अाैषधी नचुक्ने सम्पूर्णमा छ श्रेष्ठ ।
झर्दैन मूत्र केही सुक्नेछ पेट अान्द्राे
पानीविना यहाँ के बच्ला रअाश त्यान्द्रा ?

सुख्खा हुनेछ राेटी खान्छाै पचाउने के ?
रित्ताे भए जवानी धान्ला र टाउकाले ?
अर्काे विकल्प खाेज्दा  विज्ञान व्यर्थ बन्छ
बाेल्दा विरुद्ध पानी त्याे रूप चाउरिन्छ ।।

यो जिन्दगी नदी झैँ गन्तव्य भेट्न धाओस्

युनेस्कोबाट १९९९ मार्च २१ मा घोषणा गरिएको विश्व कविता दिवसको अवसरमा सबै काव्यसाधक एवं पाठकहरूमा हार्दिक शुभकामना सहित... 
निकुञ्ज अभ्यासमालाको १०४औँ शृङ्खलामा आज हामी दिक्पाल छन्दमा अभ्यास गर्नेछौं। 

यो जिन्दगी हजारौँ बाधा सहेर बाँचोस् 
खप्दै अनेक पीडा ढुङ्गा भएर बाँचोस् 
बिर्सेर चोट चिन्ता हाँस्ने मिलोस् बहाना 
फक्रेर फूल जस्तै हाँसो छरेर बाँचोस् । 
 -जीवन काश्यप । 


समस्याः यो जिन्दगी नदी झैँ गन्तव्य भेट्न धाओस्। 
छन्दः दिक्पाल

मिल्दैछ प्रेरणा याे प्याराे निकञ्जभित्र
साहित्यमा सुनाैला काेराैँ नवीन चित्र
बिर्सेर लक्ष्य अाफ्नाे अाँखा कतै नलागाेस् 
यो जिन्दगी नदी झैँ गन्तव्य भेट्न धाओस् ।।

बाल्याै दियाे उज्यालाे साेच्याै हुँदैन रात
चिम्लेर हेर्नु अाँखा देखिन्छ अन्धकार ।
अन्धाे नबन्नु चाहे ती नेत्र नै हराअाेस्
यो जिन्दगी नदी झैँ गन्तव्य भेट्न धाओस् ।।

लेखककाे कर्तव्य

निकुञ्ज काव्य अभ्यास
श्रृङ्खला - १०१
मिति २०७४/१२/०४
छन्दः शार्दूलविक्रीडित
विषय:-लेखकको कर्तव्य

खाँचाे पर्छ जहाँ जहाँ रगतकाे पानी नपाए पनि
धर्तीमा अब जन्मियाेस् बचनले ढुङ्गा पगाल्ने कवि ।
नाैलाे स्वर्ग पु-याउने खनिदिने बाटाे कुनै देशकाे
थाेत्रा ती चुँडिए नयाँ जडिदिने दायित्व हाे काव्यकाे ।।

ठूला विज्ञ समाजका नयन हुन् सर्वस्व देखाउने
जिम्मेवार निकाय हुन् कवि स्वयं संसार लम्काउने ।।

https://www.facebook.com/groups/954096397945375?view=permalink&id=1828472627174410

साथी बनाएँ व्यवधान के छ ?

साथी बनाएँ व्यवधान के छ ?
हेर्दै नहेरेर विधान के छ ?

देख्दैछु तिम्रै सपना सदैव
भन्छाै तिमी हेर्छु प्रमाण के छ ?

बिर्सेँ युवाका झगडा सुनेर
याे देशकाे राष्ट्रिय गान के छ ?

 भन्दा अपमान के छ ?

याद

कारागार छ यादकाे अब यहाँ हिँड्नै नसक्ने भएँ
बाेल्ने चाह थियाे बिरूद्ध यसकाे अन्त्येष्टिका खातिर
चिच्याएँ सुनिएन बाहिर कतै बन्दै गएँ काँतर
निस्केँ खाेज्न भनेर दिव्य प्रतिमा देशी विदेशीहरू
बाेकी ल्याउँछु लाख पावन उषा ताता उज्याला सबै
ठेगाना तर भेटिएन नभमा ताराहरूका कतै ।।