प्रतिस्पर्धामा पठाइएका मुक्तकहरू

१) देश प्रेम
गाउँ टाेल साथीभाइ अनि त्याे परिवेश सम्झन्छु
विमानमा एकपटक अामाबुवाकाे उपदेश सम्झन्छु
खाली हात पनि के फर्किनु यार भन्छ एक मनले
एकछिन साेच्छु मन हलुङ्गाे हुन्छ जब देश सम्झन्छु ।

जसरी सुन्दर फूलहरू हाँगामा छ
सबै मान्छेहरू माटाेकाे जिम्मामा छ
मेराे देश नेपाल नक्सामा के खाेज्छाै यार ?
सीमाना काेरिएकाे दिलकाे भित्तामा छ ।

२) मायाप्रेम

३) बिकृति/बिसङ्गती
समस्या बताउनेलार्इ अनेक राय दिनुपर्छ
मूर्खलार्इ पनि त खुसी हुन उपाय दिनुपर्छ

मानिस समान छन् सबैलार्इ न्याय दिनुपर्छ
दीन, दुःखी, गरिबलार्इ बाँच्ने उपाय दिनुपर्छ
दाइजाे र मानव बेचबिखन उस्तै त हुन्
पैसाकाे पछि लाग्नेलार्इ सजाय दिनुपर्छ ।

जब विदेश सक्रिय देश निष्क्रिय भयाे
सबै नेता र जनता अन्तराष्ट्रिय भयाे
अाफ्नाे सस्ताे राम्राे चलन बिर्सिएर
अायातीत नक्कली सामान प्रिय भयाे ।

बुद्धलार्इ चिठी (शार्दूलविक्रीडित)

तिम्राे दिव्य मुहार उद्धृत भर्इ नेपाल याे चम्कियाे
याैटा स्वर्ग बनाेस् स्वयम् मुलुक याे लेखेर छाडीदियाै

महत्वपूर्ण लागेन

बुझेर आउँदा तिमी महत्वपूर्ण लागेन
यसै छ ब्यर्थ जिन्दगी महत्वपूर्ण लागेन

हुने कुरा हुँदै गयो निरीह भै हेरीरहेँ
के बाँध्नु हातमा घडी महत्वपूर्ण लागेन

समातिनैछ अन्त्यमा के गर्नु आज भागेर
कुनै उपाय औषधी महत्वपूर्ण लागेन

दुई दिने छ जीवनी  मरेर लानु के छ र ?
गरूँ अनेक नोकरी महत्वपूर्ण लागेन

लेखेँ हरेक मोडमा बिछोडमा गजलहरू
समेट्न यादमा केही महत्वपूर्ण लागेन

त्यसैबेला

गरे आफन्त साराले खिचातानी त्यसैबेला
मिठाई बाँड्छ साथीले खुसी मानी त्यसैबेला

बनायौँ योजना यस्तो अँध्यारो रातमा भाग्ने
सुनेको रैछ भित्ताले कुराकानी त्यसैबेला

बसेँ चुपचाप कक्षामा गयो शिक्षक पढाएर
नबोली जिन्दगी ज्यूने बस्यो बानी त्यसैबेला

मजा लाग्थ्याे कुरा गर्दा इसाराले तिमीसङ्ग
नजानेरै भएको हो चिनाजानी त्यसैबेला

जगत् सारा अटाएको म देख्ने गर्छु आमामा

फुलेछन् फूल हाँगाको सहारा नित्य पाएर
त्यसैमा कोपिलाजस्तै फुल्यो काँडा रमाएर ।
छ राम्रो को नराम्रो को ? दुबै छन् एक आँखामा
जगत् सारा अटाएको म देख्ने गर्छु आमामा ।।

उज्योला बूँद पानीका बगे जन्मेर छागाँमा
पुगे माटो निको पार्दै सबै धर्ती किनारामा ।
अहो! के गीत गाएको चराले मातृभाषामा ?
जगत् सारा अटाएको म देख्ने गर्छु आमामा ।।

थाहा नपाएझैँ

मनैमा काटिए दुख्ने कुरा थाहा नपाएझैँ
चलायौ फेरि छातीमा छुरा थाहा नपाएझैँ

मजस्तै छट्पटाएकी रहेछौ अर्धनिद्रामा
इसाराले बजाएछौ चुरा थाहा नपाएझैँ

नियम हो छुट्टिनैपर्ने लिई चिन्ता तिमी रून्छौ
कहानी सत्य प्रेमीको पुरा थाहा नपाएझैँ

कतै धोका मिल्यो भन्दै यहाँ आई गजल लेख्छौ
के खोज्छौ ओखती अर्को सुरा थाहा नपाएझैँ ?

माया लाग्ने पनि प्रकृतिको देन हो भुल्न हुन्न

सोध्यो तिम्रो अबुझ मनले प्यार के हो भनेर
मैले मानेँ अति असजिलो भन्नुपर्ने गमेर ।
मायालाई कुन छ तुलना गर्न मिल्ने पदार्थ ?
बल्ने आगो अलिक नभनूँ धेर मिल्दैन अर्थ ।।


आगो भन्दा उचित छ दियो तेल विश्वासको हो
मायामा त्यो तरल खनिए बल्छ जस्तो डढेलो ।
हावा चल्दा अधिक गतिमा निभ्छ बत्ती दियोको
हावा ज्यादै कम हुन गए बन्छ धर्ती अँध्यारो ।।

रक्सी लाग्दा मनुज जसरी बन्छ अन्धो समान
माया त्यस्तै सब भुलिदिने बाबुआमा जहान ।
बेहोसी झैँ सबल बिजुलीबाट लाग्दा करेन्ट
तर्सिन्छन् ती जब अलिकता छुट्छ शालीन कम्प ।।

सोचौँ जस्तै नुनचुक मिठो लाग्छ खानेकुरामा
त्यस्तै हिस्सा जफत सबको प्यारले जीवनीमा ।
माया लाग्दा मन छटपटी व्यग्रता धेर हुन्छ
माया लाग्ने पनि प्रकृतिको देन हो भुल्न हुन्न ।।

मन्दाक्रान्तामय शुभ बिहानी ।।