तिमीले दियौ जन्म नेपाल आमा
त्यसैले छ अस्तित्व मेरो धरामा
अरू चीज खै के दिऊँ देशलाई ?
म यो जिन्दगी अर्पिऊँ देशलाई ।
छ राम्रो यसैमाथि बुट्टा सजाऊँ
यिनै भीरपाखाहरूमा रमाऊँ
यही मृत्तिका लाग्छ प्यारो मलाई
म यो जिन्दगी अर्पिऊँ देशलाई ।
हिमाली कुनै शान्त जिल्ला पसेर
कुना कन्दरामा तपस्या गरेर
नियालूँ म आनन्दले विश्वलाई
म यो जिन्दगी अर्पिऊँ देशलाई ।
कुनै पृष्ठ खाली छ मैदानजस्तो
कतै मृत्तिका हैन पाषाणजस्तो
हिडूँ देश छाडेर के हेर्नलाई ?
म यो जिन्दगी अर्पिऊँ देशलाई ।
छ आँखा खुलेको र आत्मा पवित्र
म के लेख्नु के छैन नेपालभित्र ?
यही स्वर्ग हो साधना गर्नलाई
म यो जिन्दगी अर्पिऊँ देशलाई ।
No comments:
Post a Comment